1990: Singelloop van betekenis voor de stad

Dat startschot staat me ook nog voor ogen, in zo’n hoogwerker bij het oude LD-gebouw aan de Witte Singel. De Singelloop hoort bij het Leidsch Dagblad, dat moeten we nooit uit het oog verliezen. Met zo’n grootschalig en gezellig evenement kunnen we iets betekenen voor de mensen in de stad. Daar hoort ook bij dat we geld in het evenement steken. Anders kun je er ook geen invloed op uitoefenen.’’ Jan Geert Majoor, de nieuwe hoofdredacteur van het Leidsch Dagblad, lost vanuit een hoogwerker hetv startschot. Aan het eind van de rit mag hij een cheque van 10.000 gulden overhandigen aan directeur Buruma van het AZL, het academisch ziekenhuis dat later wordt omgedoopt in LUMC. Buruma weet niet wat hem overkomt. ,,Pas gisteren hoorde ik dat de opbrengst van de Singelloop aan ons was toebedacht’’, zegt hij in het Leidsch Dagblad. ,,Vooral de manier waarop het bij elkaar is gebracht spreekt mij aan. Die Singelloop is iets unieks. Het is een echt volksfeest.’’

Dat klopt, want iedereen kan meedoen, rolstoelatleten en gekostumeerde hardlopers, met jacquet en bolhoed. Zij volgen de getrainde atleten op gepaste afstand. Net zoals de atleten onderling de concurrent soms uit het oog verliezen. Peter Veldhuijsen, hard gestart, volgt koploper Theo van der Veer algauw op eerbiedige afstand. ,,Nee’’, zegt Veldhuijsen als hij terugkijkt naar die Singelloop, ,,ik werd zelfs geen tweede. Wel waren het mijn beste jaren. In 1989 en 1990 liep ik als een speer. Zo’n Singelloop is in feite een lange sprint.’’

‘Vlekkeloos’ noemt brigadier Kasper de Vries het verloop van de vijftiende Singelloop.