1991-1995 De veiligheid staat voorop
1991: Het treintje komt zo
04/03/2020
1992: Tegendraads: De neuzen staan de andere kant op
05/03/2020
1991-1995 De veiligheid staat voorop
Toeval speelt ook een rol in de geschiedenis van de Singelloop. Na een jaar of 15 is wel duidelijk dat de start en finish op de Witte Singel niet meer voldoet voor zo’n groot deelnemersveld. Maar zolang organisator Leidsch Dagblad het markante Dudok-pand betrekt, is het moeilijk om de start te verleggen. Laat het Leidsch Dagblad nu juist in 1993 verhuizen naar een ander deel van de stad. Het nieuwe huurpand aan de Rooseveltstraat in Leiden Zuidwest ligt niet langs het parcours, dus de Singelloop-organisatie moet iets anders bedenken.
Als dan blijkt dat een potentiële medeorganisator EWR (het energiebedrijf) met zijn pand strategisch aan de singels ligt, is één en één twee. Vanaf 1994 dient het EWR-terrein (later Nuon-terrein) tussen Langegracht en Maresingel als start- en finishplaats voor de Singelloop. Ook handig voor de politie, die op een steenworp van EWR aan de Langegracht zit. Het parcours van de Singelloop blijft in grote lijnen hetzelfde. Alleen de lastige lus over het spoor komt nooit meer terug. De loopafstand benadert dan zelfs de magische 7 kilometer niet meer, maar bedraagt een dikke 6 kilometer.